EPA-actieradiustests
De EPA-actieradiustest is de test die in de Verenigde Staten wordt gebruikt. De United States Environmental Protection Agency definieert de tests.
Hoe wordt het getest?
De EPA definieert de testcycli, en de SAE definieert de testprocedure.
Fabrikanten voeren de EPA-tests uit op een dynamometer, een apparaat dat rijomstandigheden simuleert door het voertuig op rollen te plaatsen en de prestaties te meten.
BMW i7 op een dynamometer
Fabrikanten kunnen kiezen tussen een twee-cyclustest of vijf-cyclustest.
Twee-cyclustests
De EPA definieert twee rijcycli om typische stads- en snelwegsituaties te vertegenwoordigen: de Urban Dynamometer Driving Schedule (UDDS) en de Highway Fuel Economy Driving Schedule (HWFET).
- UDDS-cyclus: Bevat veelvuldig stoppen en starten.
- HWFET-cyclus: Bevat constante snelheden en minimaal remmen.
| UDDS | HWFET | |
|---|---|---|
| Duur (seconden) | 1874 | 765 |
| Stop (seconden) | 358 | 0 |
| Afstand (meters) | 17767 | 16142 |
| Afstand (mijlen) | 11.04 | 10.03 |
| Percentage stilstand | 18% | 0% |
| Maximale snelheid (km/h) | 90.93 | 96.6 |
| Maximale snelheid (mph) | 56.5 | 60 |
| Gemiddelde snelheid (km/h) | 34.2 | 77.7 |
| Gemiddelde snelheid (mph) | 21.2 | 48.3 |
EPA-cycli
Fabrikanten testen Elektroauto's door ze volledig op te laden, ze 's nachts te parkeren en ze vervolgens meerdere UDDS- en HWFET-cycli te laten doorlopen totdat de batterij helemaal leeg is. De tests worden uitgevoerd met een mix van 55% HWFET en 45% UDDS.
De totale afgelegde afstand tijdens de test wordt geregistreerd als de voorlopige actieradius. Deze schatting wordt vervolgens aangepast met een correctiefactor om variaties in rijomstandigheden, zoals temperatuur, terrein en rijgedrag, in rekening te brengen. De correctiefactor is gebaseerd op praktijkgegevens en is 0,7 voor de tweecyclustests.
Bijvoorbeeld, als een Elektroauto tijdens de test 300 mijl aflegt met een correctiefactor van 0,7, dan is de definitieve EPA-actieradius 300 x 0,7 = 210 mijl. Dit betekent dat de Elektroauto 210 mijl kan rijden op een volle lading onder typische rijomstandigheden.
Na de test wordt de batterij opnieuw opgeladen vanaf een normale AC-bron met de onboardlader van de fabrikant voor dat voertuig. Het energieverbruik van de stads- en snelwegcycli (in kW-uur/mijl of kW-uur/100 mijl) wordt vervolgens wiskundig bepaald op basis van de oplaadenergie, de DC-aflaatgegevens en de afstand voor elke cyclus. De oplaadenergie bevat eventuele verliezen door de inefficiënties van de onboardlader van de fabrikant.
Vijf-cyclustest
Naast de UDDS- en HWFET-cycli heeft de EPA drie extra cycli gedefinieerd:
- US06: Een rijcyclus met hoge acceleraties die agressief rijgedrag simuleert op snelwegen en landelijke wegen met hogere snelheden en frequentere stops. Ook bekend als de Supplemental FTP-cyclus.
- SC03: Een rijcyclus die rijden met airconditioning bij warm weer simuleert. Ook bekend als de Air Conditioning Supplemental FTP-cyclus.
- Cold Temperature Test: Een rijcyclus die koude weersomstandigheden simuleert, uitgevoerd bij 20°F (-7°C) in plaats van de normale 75°F (24°C). Ook bekend als de Cold CO2 Test.
Deze drie extra cycli worden gebruikt om de aangepaste verbruikswaarden te berekenen die op nieuwe voertuigvensterstickers worden weergegeven. De aangepaste waarden zijn representatiever voor de praktijk dan de niet-aangepaste waarden die alleen zijn gebaseerd op de standaard stad- en snelwegcycli.
Fabrikanten van Elektroauto's kunnen kiezen of ze de tweecyclustests of de vijfcyclustests gebruiken. Meestal kiezen ze de test die de langste actieradius oplevert.
Tesla gebruikt de vijfcyclustest om een langere EPA-actieradius te behalen.
Hoe nauwkeurig is het?
Velen beschouwen de EPA-tests als dichter bij de realistische cijfers dan de WLTP-tests.
In de EVKX.net modeldatabase hebben we de EPA-resultaten voor verschillende modellen vermeld. De EPA heeft ook een eigen zoektool.